Körpecik yüreklerde kocaman bir yer
Barış Abi’nin, Barış Manço’nun yeri…
Zaman geçti ….
Birçok şey yapıldı ondan sonra.
Ama onun gibi bir yer edinemedi hiç kimse.
Sabun köpüğü misali derinliksiz yaşamlar
Çabuk tüketilip hatırlanmamayı da getirdi beraberinde.
Hiç kimsenin yeri sağlam değil artık!
Çünkü ruha dokunmadan, sevgi köprüsü kurmadan
Günü geçirmek adına yapılıyor çoğunlukla .
Bir insanın kendini sevdirmesi
Bir kapı aralaması
Ve o kapıdan süzülüp
girmesi…
İşte onun tanımı.
Uzun saçları, parmaklarında türlü türlü yüzükleriyle,
Nasıl da yörüngesine alırdı bizi büyüğüyle küçüğüyle
Mıh gibi kilitlerdi ekran karşısına.
Bayram şekerinin her hafta sonu bize ekrandan uzatılmasıydı
O.
İçine deryaları sığdıran gülümsemesiyle
Pazar günlerimizin vazgeçilmezi olmuştu.
Ekrana çıkan çocuklara gıptayla bakar onların yerine koyardım
kendimi
Hayal kurardım ben de orda olsam diye…
Şarkılar mırıldanır, sorular bulup onları cevaplandırırdım.
Bu bile benim dudaklarımda tebessümün belirmesine yeterdi.
En çok da çocuklara davranışı etkilerdi beni
Utangaç, yaramaz ne olurlarsa olsunlar
Onları saklandıkları kuytuluklardan Manço ‘nun güvenli eli
çekip çıkarırdı.
O yaşlardaki çocukların
güvenmeye, gururlarının okşanmasına öyle çok ihtiyacı oluyor ki..
Büyüdüğümüzde, hayatın dişlileri arasına girdiğimizde, heybemizde
biriktirdiğimizi, bu duygularımızı yiyoruz çünkü.
Onun yaşadığı zamana denk gelen bizler çok şanslıydık.
Çünkü “Adam Olacak Çocuk” diyerek
önemimizi kafalara kazıyan bir “Barış Abimiz” vardı.
Bizler onun zamanında çocukluğumuzun keyfini sonuna kadar
yaşadık
Sonra bir şeyler hep eksik kaldı.
“ Unutmak kolay demiştin, alışırsın
demiştin..”
“..Gözümde yaş kalbimde sızı
unutmadım sizi..” Barış Abi..
“Bir selam size gönül dağlarından
..” Barış Abi.
2 yorum:
Barış Manço'nun anıldığı ortamlarda bir kaç dakika sonra Cem Karaca, Erkin Koray, Cahit Berkay hatta çok fazla yakınlık kuramadığım Edip Akbayram isimleri de telafuz edilir. Evet, bunlar ve benzeri isimler ülkelerini çok seven ve bu ülkede çok sevilen büyük değerlerdir ancak Barış Manço belki de bu ülkenin yetiştirdiği en büyük evrensel elçidir. Kafanızda canlandırabiliyor musunuz başka bir müzisyenimizin Japonya'da konser sırasında tek tek kucaklandığı, Fransa'da TV programlarına çağırıldığını, Afrika'da şarkılarının söylenmeye çalışıldığını... Bu başarının nedeni notalardan ziyade Barış Manço'nun en büyük yeteneği olan iletişim ve sevgi köprüleri kurabilmesinde saklı. Tüm dünya tek bir ülkeden ibaret olabilirdi; Barış Manço'ların sayısı daha fazla olabilseydi...
Geçen gün Barış Manço'nun katıldığı bir siyaset meydanı programı çok uzun özet olarak gösterildi. Önemli sanatçılar, bakanlar falan var. Ama oranın tek lideri Barış Manço. Hem de tamamen barış yanlısı, sempatik, uzlaştırıcı tavırlarıyla. Onun için herkes Barış Manço olamıyor.
Yorum Gönder