Ocak 28 itibarıyla, oğlum beş
yaşını bitiriyor. Agu yaptığımız günlerin ardından geçen, bu bir elin
parmaklarıyla sayılan, senelerin insan hayatında bu kadar etkili bir zaman
dilimi olduğunu yakından görmesem inanmazdım.
Daha dün; iki kelimeyi bir araya
getiremezken, şimdi çok aklı başında cümleleri birbiri ardı sıra dizmesi, hızlı
gelişiminin en önemli belirtisi…
Benim bile; kafamda soru
işaretleri uyandıran bir şekilde algılarımı açıyor onun bu halleri.. Ona uygun
cevaplar verip hem kendimi, hem de onu ikna etmekte çok zorlanıyorum… İşte o
zamanlarda sadece ondaki değişimleri takip edip; yanında olduğumu hissetmesini
sağlayabilmek bile benim için o kadar zor oluyor ki..!
Evet, ben onun süratine , yaşamı
anlamaktaki açlığına yetişemiyorum..!
Ve yetişemediğim onca şeyin
arasında artık O’ nun da olması bir anne için buruk bir özeleştiri…
Her ikili ilişkinin, heyecanını
ve yapıcılığını devam ettirmesi için bireyin kendini devamlı tazelemesine
inanırım, oğlumla olan iletişimimin de böyle olmasına çalışıyorum.
Arda konuştukça; anneliğin insan
hayatındaki öz değerlerin oluşumundaki yerine hayretler içinde bir kez daha
şahit oluyorum..!
Onu yetiştirirken, diğer
insanlarla bağlarını yönlendirirken, kendi isteklerimden öte gelecekteki
hayatında da sağlam manevi tuğlalar yerleştirme telaşındayım…
Bir gün ben bu âlemden ansızın
gidersem benim dışımdaki aile bireyleriyle(çekirdek aile dışında ) sağlam sevgi
bağları olsun istiyorum. Başında kuramadığın bu bağı daha sonra kurmak pek
olası değil..! Şu ana kadar ki gelişimi iyi yolda olduğumu gösteriyor ve O
adeta bir sevgi kelebeği…
Oğlumla birlikte kendi varoluşumu
da sorguluyorum…
Bir kadınlık kavramını; anne, eş,
sevgili, evlat v.s. gibi birkaç kulvara
sıkıştıran zihniyetten uzak bir yapıyı, en azından kendi ruhumda arayan ben;
doğanın getirdiği yavrulama isteğinin aslında toplumun kadın tarafından yeniden
kurulumunun tabiat eliyle bize verilmesinden başka bir şey olmadığını
görüyorum.
Kadının bir çok coğrafyada adının
bile olmaması, sonra aniden annelikle birlikte kutsal bir kimliğe
bürünmesindeki kokuşmuşluğun benim algımdaki yerini almakta haliyle zorlanması
annelik kavramına bakışımı da etkiliyor…
İşte; tüm bu düşünceler, onun mu
beş yaş büyüdüğünü; yoksa benim mi onun sayesinde evrimleştiğimi irdelememi sağlıyor…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder